صومعه های لویانگ ۵

در آغاز دهمین ماه (پنج و صد و نوزده)، ايلچی ها به کشور هپتالیان رسیدند. بومشان و کشتزارشان بسیار زیاد است و تمدیده است. کوه و دریاچه دید آدم را پر می کند. ایشان در شهرهای مسورشان زندگی نمی کنند. بلکه با خاقان خود که سوار بر اسب حکومت می کند سفر می کنند.

خانه هایشان از نمد ساخته شده است و در جستجوی آب و علف کوچ می کنند. در تابستان به دنبال سرما هستند و در زمستان به دنبال گرما هستند. بومشان حق شناسی نکردند. و ایشان بی سواد و فاقد ادب هستند.

...

ایشان زير دست های دارند که مالیات می دهند. در جنوب، کشورشان به زابل می رسد. در شمال، کشورشان به تَگَرَک می رسد. در شرق، کشورشان به خُتَن می رسد. در غرب، کشورشان به ایران می رسد. بیش از چهل کشور برای ادای خراج به دادگاه می آیند.

خاقان یورت نمدی بزرگی را به اندازه چهل قدم برپا می کند. دور تا دور دیوارها گلیم های پشمی آویزان شده است. خاقان لباسی بروکات بر تن دارد و روی نیمکتی طلایی می‌نشیند و چهار ققنوس طلایی به‌عنوان پایه‌های کاناپه کار می‌کنند. وقتی فرستاده وی بزرگ را دید، دو بار به احترام [قبل از] دریافت فرمان امپراتوری تعظیم کرد.

وقتی به تنظیم ریتمشان می رسد، یک نفر سرود را شروع می کند. پس از این، مهمانان یکی پس از دیگری به سرود خواندن می پیوندند. پس از آن، چينا پراگنده کرد. تنها به این شکل دارند. شبیه نوا نیست.

صیغه های امپراتوری هپتالیان نیز خفتانی از برج می پوشند. طول آن هشت چی بود و سه چی از زمین آویزان بود، به طوری از زمین آویزان بود، به طوری که مردم مجبور بودند آن را بالا نگه دارند. او یک تاج تک شاخ به طول سه «چی» با مرواریدهای رنگارنگ رز رنگی که بالای آن را تزیین کرده است بر سر دارد. وقت که صیغه امپراتوری را ترک می کند، او را بر روی یک پالانک می برند. وقتی وارد شد، روی یک تخت طلایی به شکل یک فیل سفید با شش عاج و چهار شیر به عنوان پایه تخت می نشیند. بقیه همسران وزیران بزرگ به دنبال او می‌آیند و سرپوش چتر مانند به شکل شاخ بر سر دارند. گرد است و آویزان است و شبیه پوششی نگین دار است. ایشان همچنین لباس و زیورآلات برای متمایز کردن اشراف از مردم عادی دارند.